FUNDACJA została założona 10 lat wcześniej przez Henryka Knapika, który był wspaniałym nauczycielem Słowa Bożego. Jego nauczanie ukształtowało tysiące osób, do których my też należymy.

To właśnie dlatego na tej stronie znajdziecie wiele materiałów przygotowanych przez Henryka Knapika, gorąco zachęcamy do zapoznania się z nimi. Już tutaj możecie przeczytać co Henryk pisał o założeniu Fundacji Biblos:

FUNDACJA BIBLOS powstała w celu upowszechniania znajomości Pisma Świętego, zaspokojenia potrzeb wynikających z trudności w jego zrozumieniu, a także w celu pełniejszego poznania i rozumienia jego znaczenia przez członków Kościoła i społeczeństwa polskiego.

BIBLOS to pierwsze słowo Nowego Testamentu. Pojawia się w pierwszym wierszu pierwszego rozdziału Ewangelii wg św. Mateusza.

Słowo BIBLOS, oznaczające „księgę”, „rodowód”, odnosi się do rodowodu Chrystusa, ksiąg Starego Testamentu, „księgi życia”, „ksiąg magicznych”. Pojawia się w Biblii w różnorodnych kontekstach. Oto niektóre z nich: (proszę zauważyć, że jest to zawsze to samo słowo)

„Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.”(Mateusza 1,1)
„Co zaś dotyczy umarłych, że zmartwychwstaną, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa "O krzaku", jak Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.”(Marka 12,26)
„Niech ta Księga Prawa będzie zawsze na twych ustach: rozważaj ją w dzień i w nocy, abyś ściśle spełniał wszystko, co w niej jest napisane, bo tylko wtedy powiedzie ci się i okaże się twoja roztropność..”(Jozuego 1,8)
„Nauczali oni w Judzie, a mieli ze sobą księgę Prawa Pańskiego i obchodzili wszystkie miasta Judy, pouczając lud.”(2 Kronik 17,9)
„Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami.” (Objawienia 3, 5)
Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.” (Objawienia 20, 15)

Na powstanie FUNDACJI BIBLOS miało wpływ kilka faktów:

Po pierwsze, Konstytucja o Objawieniu opublikowana w 1965 roku przez Sobór Watykański II Kościoła Katolickiego dotycząca:
- Udostępniania egzemplarzy Pisma św.
- Nowych tłumaczeń z języków oryginalnych
- Tworzenia pomocy do zrozumienia Pisma
- Czytania ze zrozumieniem przez członków Kościoła
- Nauczania w liturgii, katechezie, rodzinie i wspólnotach.

Po drugie, wielość tradycji i sposobów podejścia do rozumienia Pisma św. Obok katolików żyją w Polsce członkowie innych Kościołów chrześcijańskich, które uznają Pismo św. za główne lub jedyne źródło przekonań. Wszystkie Kościoły chrześcijańskie trudziły się przez wieki, by lepiej zrozumieć Pismo św. W Polsce żyją również Judejczycy, dla których ważne jest znaczenie hebrajskich ksiąg Starego Testamentu.

Po trzecie, rozwój badań lingwistycznych i teologicznych, których wyniki pozwalają pełniej zrozumieć Pismo św. Badania naukowe usunęły wiele dawnych trudności. Osoby, miejsca, zdarzenia historyczne opisane w Biblii znajdują już dzisiaj potwierdzenie, chociaż przez wieki były podawane w wątpliwość. Wzrasta liczba pełnych i cząstkowych manuskryptów Pism Starego i Nowego Testamentu.

Po czwarte, przynależność Pisma św. do kultury – jest ono czytane także przez niechrześcijan. W literaturze polskiej znajdujemy cytaty Pisma, postacie, zdarzenia i obrazy biblijne. Cytaty Pisma znajdujemy w polskich przysłowiach.

"W cudzym oku widzisz belkę, a w swoim i źdźbła nie dojrzysz" (O. Kolberg, Przysłowia, Oko, 38)
"Dwom panom służyć trudno" (O. Kolberg, Przysłowia, Pan,12)
"Lepiej jest swoje nadzieje pokładać w Panu, aniżeli mieć ufanie w możnych panach" (O. Kolberg, Przysłowia, Pan, 34).

Po piąte, informacje o Piśmie św. zostały uwzględnione w systemie szkolnictwa narodowego.