Łk 17,20-25

    Po zapowiedzi zgorszeń pochodzących także ze środowiska uczniów oraz po ujawnieniu wiary Samarytanina zapowiadającej otwarcie pogan na królestwo i wiarę w Jezusa Chrystusa Jezus wzywa uczniów do wiernego oczekiwanie na Jego ponowne przybycie.

    Temat przyszłego powrotu Syna Bożego może być już rozwinięty, bo królestwo Boże zostało ostatecznie zdefiniowane, a wiara zbawiająca Samarytanina, czyli przedstawiciela pogan, ludzi z innych narodów, potwierdza, że królestwo kojarzone dotąd z ludem izraelskim rozszerzy się na wiele narodów.

    W tym fragmencie Ewangelii według św. Łukasza znajdujemy definicję królestwa Bożego. Tu pierwszy raz pada odpowiedź na pytanie gdzie jest królestwo Boże, gdzie można je spotkać, gdzie ono się znajduje? Uczniowie Jezusa słyszą pierwszy raz słowa skierowane do nich: "Królestwo Boga nie przyjdzie w sposób zauważalny", bo "królestwo Boga jest w was".

    Nie trzeba nigdzie chodzić i nie trzeba słuchać, jeśli koś mówi: „Patrz, tam!”, albo: „Patrz, tu!”. „Nie idźcie tam, nie pędźcie”, bo "królestwo Boga jest w was". Królestwo Boże jest tylko w tych ludziach, którzy uwierzyli w Niego, poszli za Nim i trwają we wspólnocie wierzących. Oni są poddani Królowi i polegają na Jego mocy, oni są Jego ambasadorami. Królestwo Boże jest tak wielkie, jak wielu jest ludzi, w których obecny jest Bóg.
Do tego miejsca opowiadania o królestwie były zawarte w porównaniach. Teraz uczniowie Jezusa muszą odnaleźć je w sobie. Królestwo Boże to najpierw uwierzenie, że jest Jezus jest jedynym Zbawicielem, że tylko On może wszystko przebaczyć, że tak jak On nikt nie miłuje, że nikt tak jak On nie zna przyszłości.

    Uwierzenie w Jezusa i zaufanie Jemu we wszystkim, miłowanie Go, pokój z Bogiem zawarty w wierze, wspólnota wierzących, sprawiedliwość, a w przyszłości Duch Święty w nich. Królestwo w nich to ich rozwój, osiąganie dojrzałości duchowej i społecznej, to nowa jakość więzi, to stojące przed nimi wyzwanie dotarcia do wszystkich ludzi.

    Uczniowie spotykają ludzi, którzy nie potrafią dostrzec obecności Bożego królestwa pośród siebie, nawet wówczas kiedy są uzdrowieni z trądu. Obdarowani, lecz niewdzięczni.

    Uczniowie widząc to mogą się zniechęcić, może osłabnąć ich wiara i miłość. Mogą w przyszłości natrafić na dni, w których będzie im brakowało mądrości, wiedzy i umiejętności. Będą to dni, w których zapragną „zobaczyć choćby jeden z dni Syna Człowieczego”, a nie zobaczą, bo "królestwo Boga jest w nich". Wszystko to, co już otrzymali oraz otrzymają w przyszłości wystarczy, aby mogli Mu owocnie służyć, nawet jeśli ludzie w dniu Jego przyjścia, będą żyli tak jak ludzie za dni Noego.