J 21,20-25
Gdy Piotr się odwrócił, zobaczył, że idzie też uczeń, którego Jezus lubił i który się oparł na piersi Jezusa w czasie wieczerzy i zapytał: "Panie, kto jest tym Twoim zdrajcą?" Otóż gdy Piotr go zobaczył, rzekł do Jezusa: "Panie, a co z tym?" Jezus mu odpowiedział: "Jeśli bym chciał, aby on pozostał aż do mego przybycia, co ci do tego? Ty idź za mną". Rozeszła się wtedy między braćmi taka wieść, że ten uczeń nie umrze. Jednak Jezus nie powiedział do niego: "Nie umrze", ale: "Jeśli bym chciał, aby on pozostał aż do mego przybycia, co ci do tego?" Był to uczeń, który właśnie daje świadectwo tym rzeczom i który je opisał. A wiemy, że prawdziwe jest jego świadectwo. Jest jednak jeszcze wiele innych [znaków], które Jezus uczynił. Gdyby je przedstawić dokładnie, to opisujących je ksiąg świat by chyba nie pomieścił.
Komentarz
Piotr został ponownie wezwany do pójścia za Jezusem jako pasterz i męczennik. Jako pasterz ma troszczyć się o braci według przykładu dobrego pasterza, który opiekuje się dziećmi Ojca. Piotr ma troszczyć się o dzieci Boże.
Bóg pozostaje suwerenny w decyzjach. To On decyduje o życiu i śmierci.
Odpowiedzialnością Piotra jest stałe, codzienne, osobiste naśladowanie Jezusa.
Rolą Piotra nie jest zastępowanie Boga w życiu kogoś takiego jak uczeń i apostoł Jan.
Wiara łączy każdego obecnego i przyszłego ucznia bezpośrednio z Bogiem, a miłość wiąże uczniów pomiędzy sobą i sprawia, że są wzajemnie za siebie odpowiedzialnymi. Wiara, pokój, miłość, służba, radość, świadectwo w świecie i jedność to minimalny program dla Piotra. Reszta tego programu jest zachowana w pamięci Piotra i wszystkich pozostałych uczniów Jezusa. To zdarzenia z ponad trzech lat, od pierwszego spotkania z Jezusem nad Jordanem.
Drugie podsumowanie ewangelii według św. Jana nie podważa autorstwa tej ewangelii. Czy Jan jest autorem słów: "A wiemy, że prawdziwe jest jego świadectwo."? Treścią świadectwa Jana jest świadectwo Jezusa. "Prawdziwe świadectwo" odnosi się bardziej do Jezusa, a mniej do Jana jako redaktora.
Jan jest świadkiem śmierci Jezusa. Stał blisko krzyża, słyszał słowa Jezusa i widział, co uczynili żołnierze po upewnieniu się o tym, że Jezus nie żyje. Jan pisze: “Naoczny świadek to poświadczył i prawdziwe jest jego świadectwo. On wie, że prawdę mówi, abyście i wy uwierzyli.” Jan jest też bezpośrednim świadkiem pustego grobu Jezusa. Jan związany przyjaźnią i miłością z Jezusem ma do opowiedzenia znacznie więcej ponad to, co napisał.
Opinia o braku miejsca na pomieszczenie relacji o dziełach Jezusa jest hiperbolą zwracającą uwagę na wielkość i znaczenie dzieł Jezusa.
Wszystko co Jan napisał służy temu, aby każdy człowiek mógł poznać, zrozumieć i uwierzyć, że “Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga; i aby wierząc, miał życie w Jego imieniu.”
Ewangelia według św. Jana jest wiarygodnym świadectwem o jedynym prawdziwym Bogu i jedynym sposobie zbawienia.